Çınar yaprakları hissiyatında gece'm , malum Eylül gecesi. Eylül ayının yaprak dökümünden midir bilinmez , zaten bu tür duygular hiç bir zaman bilinmez ; insanlar birbirinden kopuyor istemsiz.
Çınar yaprağı demek ,aynı zamanda yalnızlık demek biraz. Gücenmiyorum bu anlama , uzunca sayı saymayı da sevmem üstelik. Ayrılıkların hesapsız olduğunu biliyorum sadece.
O kadar çok geldim ki , sonunda hayal kırıklığı dolu başka bir gidişe gebe olduğu belliydi. Alışkanlığımdan sanırım , bir yerlere ait olmanın güvenini ardımda bıraktım hep. Daha çok bir kişiye , gönül sırdaşıma ait oldum. Arkama bakmadım ; "seni seviyorum" demekti arkama bakmak ve bu "giderken" söylenebilecek bir söz değildi. Söylemedim çoğunu , azını söylemenin pişmanlığıyla ; kötü bir tecrübe oldu. Oysa bilinmeliydi , giderken içinde gizli her şeyin söylenmesi gerektiği.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder