12 Ekim 2011 Çarşamba

Sonun Başlangıcı

Attım içimden nisan sıkıntılarını..
Hazırlıklar hazirana…

Çocuksu olan rüyalarımı parkta gördüğüm çocukla bıraktım,
Şekeri alınmış ağlayan bebeğe masalsı emanetim gibi,
Toprağı sevdim, sadakatle bağlandım denize.
Suyla birleştim…
Bazen bir ırmak, bazen bir deniz.,
Hüzünlü bir şarkı söyledim yine..
Hüznümü paylaşacak birini aradım ve;
Belki yoldaki bir çukur,
Otobüs camındaki bir çatlak,
Kör bir adamın yürüme çabası,
Dalı kırılmış bir ağaç…
Yine dolaştım aynı yerleri,
Yürüyecek yollar aradım,
Yürünecek yollarıma ,
Yağmurlar yağdı bazen,
Güneşi özledim, ama isyan etmedim!

Namlu önünde olabileceğim en mutlu günümü yaşadım,
Bombalar etrafında dolaştım yalınayak.
Acil servisteki hastayı düşündüm;
Adını unuttuğum,
Hala yaşıyordu…

Aşağıya baktım;
Ne kadar derinde olduğumu fark ettim,
Ne kadar yüksekteydim aslında.
Hep doğru sandığım gerçekleri düşündüm,
Kendimi kandırmışım!
Hala aynı şarkıyı söylüyorum, huzur veriyor bana.
Düşündüm;uçurtma yapmalı,aşık olmalı,düşünmeden yaşamalıyız..

Dilimden, yüreğimden gitmediğim yerlere gittim,
Sevmediklerimi sevdim,gülmediklerime güldüm..
Ağladım, akıntı oldum, aktım.
Gözyaşımı bıraktım suya;okusun istedim birileri..

Hayalimi sattım, beş kuruş kazandım.
Hala yastığımın altında, bir kum saati içinde,
Bense hala ayakta,
Hayallerimle..

Yeni şanslar yarattım.
Anladım; tek bir ihtimal varmış.
Tek bir ihtimal var o da son!
Fakat her son yeni bir başlangıçtır ve yeni başlangıçlar yalnız cesur insanlara..
Her şeye rağmen burada olabilen;tüm cesur insanlara..

Gülselin & Yusuf