Gitmemek için öyle çok çabaladım ki , gelmelerim hayal kırıklığı dolu başka bir gitmeye gebe oldu. Bana ait olduğunun güvenini bıraktım hep arkamda , değildin çünkü. Sen daha çok başka bir yere , başka bir hayata ait oldun. Arkama bakmadım ; dönüp aynı şeyleri yaşamaktı arkaya bakmak ve tekrar tekrar aynı sonu yaşamak gereksizdi.
Sevemedin çoğunu zaten. Azını sevmen , hayal kırıklıkları dolu hatıralar bıraktı ardında.. Kendin bile inanmadığın sözler ; daha önce inanmayı denemenin bilinciyle mahcup , ağlamamak ya da bekletmek gibi sorumsuz. Oysa bilmeliydik onurlu bir şekilde birbirimize "veda etmemizin" ne kadar paha biçilemez olduğunu.
Gücenmiyorum , gücenme... Sadece gece bu saatlere kadar oturup düşünmekten yoruldum , kalmam için bir sebep olmamasından... Özleyip unutmaktan sıkıldım. Uyumak için birden yüze kadar saymayı , aynı anda havanın soğuduğu aynı anda ısındığımız yerlerde olmayı , özlemeyi özledim...
Birlikte yaşlanacağız şimdi ayrı hayatlarda ,
Birbirimizle konuşmadan.
